Περικλής Παπαχατζιδάκης (1905-1990)

Ο Περικλής Παπαχατζιδάκης γεννήθηκε στην Κάτω Παναγιά της Μικράς Ασίας το 1905. Το 1914 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στη Χίο όπου έζησε τα νεανικά του χρόνια.

Δεινός οδοιπόρος και ένθερμος ερασιτέχνης φωτογράφος περιηγήθηκε τη Χίο καταγράφοντας με το φακό του τα μνημεία, τους παραδοσιακούς οικισμούς, το τοπίο και σκηνές από την καθημερινή ζωή στο νησί. Μαζί με το συνεργάτη του Γιώργο Τσίμα και το φοιτητή, τότε, Νικόλαο Κοντολέοντα οργάνωσε φωτογραφικό εργαστήριο με σκοπό την «απεικόνιση της προγονικής κληρονομιάς».

Το 1930 δημοσίευσε σε συνεργασία με τον Τσίμα τα χειροποίητα φωτογραφικά λευκώματα «Νέα Μονή» και «Πυργί» που ναυάγησαν εκδοτικά, αν και προξένησαν θετική εντύπωση στην Αθήνα και επαινέθηκαν από τους καθηγητές βυζαντινής τέχνης A. Ορλάνδο, Γ. Σωτηρίου και Α. Ξυγγόπουλο. Ανέλαβε επίσης με δικά του έξοδα την έκδοση, σε 10 μηνιαία τεύχη, του «Χιακού Λευκώματος», στο οποίο συνεργάστηκαν κορυφαίοι ιστορικοί και ιστορικοί της τέχνης. Στη συνέχεια μετοίκησε στην Αθήνα, όπου μαζί με τον Τσίμα άνοιξε φωτογραφικό εργαστήριο.

Περιηγήθηκε όλη σχεδόν την Ελλάδα, αποτυπώνοντας αρχαία και βυζαντινά μνημεία, παραδοσιακούς οικισμούς και φυσικά τοπία, συνεργαζόμενος συχνά με την Ακαδημία Αθηνών, το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο και την Αρχαιολογική Εταιρεία. Το 1980 ως συνταξιούχος επέστρεψε στο Χίο, όπου έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του μελετώντας την τοπική ιστορία του νησιού και αρθρογραφώντας σε τοπικές εφημερίδες. Πέθανε το 1990 κληροδοτώντας όλα τα γραπτά και έντυπά του στη βιβλιοθήκη «Ο Φάρος» του Μορφωτικού Συνδέσμου Βαρβασίου Χίου.

Οι φωτογραφίες του Παπαχατζιδάκη αποτελούν εξαιρετικά πολύτιμο υλικό για μελετητές, ιστορικούς, αρχιτέκτονες και αρχαιολόγους. Τμήματα του Αρχείου του βρίσκονται στο Υπουργείο Πολιτισμού, το Μουσείο Μπενάκη, την Αρχαιολογική Εταιρεία και το Ομήρειο Πολιτιστικό Κέντρο της Χίου.