Κωνσταντινίδης Άρης (1913- 1993)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1913. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου και πήρε το δίπλωμά του το 1936.  

Μετά τις σπουδές του επέστρεψε στην Αθήνα και εργάσθηκε στην Πολεοδομική Υπηρεσία της Διοικήσεως πρωτευούσης (1938-1942) και στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων (1942-1950). Διετέλεσε προϊστάμενος της Υπηρεσίας Μελετών του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας (1955-1957) και προϊστάμενος της Υπηρεσίας Μελετών του ΕΟΤ (1958-1967), στον οποίο επανήλθε αργότερα ως ειδικός σύμβουλος (1975-78).

Δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης (1968-70). Αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτωρ της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ΑΠΘ και αντεπιστέλλον μέλος της Βαυαρικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Μονάχου (1985). Το 1990 η Αυστριακή Ακαδημία του απένειμε το διεθνές βραβείο «Herder».

 Tο πλούσιο αρχιτεκτονικό του έργο παρουσιάστηκε σε αρκετές εκθέσεις, βιβλία και περιοδικά στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έγραψε πολυάριθμα άρθρα και βιβλία, ενώ ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την φωτογραφία.

Ανάμεσα στα σημαντικότερα έργα του είναι : Σπίτι διακοπών στη Συκιά Κορινθίας (1951), Συγκροτήματα Εργατικής Κατοικίας σε Αθήνα, Πειραιά , Ηράκλειο Κρήτης, Θεσσαλονίκη (1955-57), Αποδυτήρια ηθοποιών και ξενώνες στο χώρο του αρχαίου θεάτρου Επιδαύρου (1958-60), Ξενοδοχείο Τρίτων στην Άνδρο (1958), Ξενοδοχεία Ξενία Μύκονος (1960), Καλαμπάκα (1960), Κατοικία στην οδό Αρχιμήδους, Αθήνα (1961), Μοτέλ Ξενία, Παλιούρι (1962), Σπίτι διακοπών, Ανάβυσσος (1962), Μοτέλ Ξενία, Ολυμπία (1966), Ξενοδοχείο Ξενία, Πόρος (1964), Αρχαιολογικό Μουσείο, Ιωάννινα (1965-1966), Αρχαιολογικό Μουσείο, Κομοτηνή (1967), Πολυκατοικία στη Φιλοθέη (1971-73), Κατοικία με εργαστήρι, Αίγινα (1974-78).

Πέθανε στην Αθήνα το 1993.

Τα σχέδια των ‘Ξενία’, των τουριστικών μονάδων από τον ΕΟΤ που είναι έργα του Άρη Κωνσταντινίδη, είναι κατατεθειμένα στα Αρχεία Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη

Έργα