Ο τόμος περιλαμβάνει δύο ανέκδοτα κείμενα του Χατζηκυριάκου-Γκίκα αντλημένα από το αρχείο του: το εναρκτήριο μάθημα στους σπουδαστές του ΕΜΠ (1942) και ένα σχεδίασμα ομιλίας του για τη ζωγραφική και την αρχιτεκτονική. Το κλίμα της εποχής «εικονογραφείται» από δεκαπέντε σχέδια του ίδιου (από τον «φάκελο υποψηφιότητάς του για τη θέση του καθηγητή στο ΕΜΠ», 1938-1940) και από σχέδια μαθητών του.