Αττικά λυχνάρια και μήτρες στο Μουσείο Μπενάκη

Περίληψη

Μία ομάδα από ελληνιστικά λυχνάρια και μήτρες βρίσκεται στο Μουσείο Μπενάκη προερχόμενη από διάφορες δωρεές. Αν και δεν είναι γνωστός ο τόπος εύρεσής τους, παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, δεδομένου ότι διατηρούνται σχεδόν ακέραια και σώζουν πολυάριθμες υπογραφές. Οι επτά από τις εννέα ημίτομες μήτρες χρησίμευαν στην κατασκευή του πάνω τμήματος των λυχναριών και οι άλλες δύο του κάτω. Το εσωτερικό τους είναι διακοσμημένο με γλωσσοειδείς ακτίνες και στεφάνια κισσού, και κατατάσσονται σε διάφορους τύπους των αττικών λυχναριών του βC» και «ΗΡΑ». Δύο ημίτομες μήτρες φέρουν επίσης υπογραφές. Στη μία, είναι χαραγμένη στην εσωτερική επιφάνεια η υπογραφή «ΙΑ» και στην εξωτερική «ΚΚ»• η εξωτερική επιφάνεια μιας άλλης φέρει τη σύντμηση ΠΡω C. Και οι δύο χρονολογούνται στα τέλη του 1ου αι. π.Χ.
Tα 11 λυχνάρια προέρχονται από αττικά εργαστήρια του 1ου αι. π.Χ. - αρχές του 1ου αι. μ.Χ. και οι ώμοι τους διακοσμούνται με διάφορα ανάγλυφα σχήματα, όπως π.χ. γλωσσοειδείς ακτίνες, στεφάνια κισσού και ελιάς, ενώ άλλα είναι αδιακόσμητα. Στη βάση μόνον ενός λυχναριού σώζεται η υπογραφή «Φ» σε ανάγλυφο. Τα λυχνάρια του Μουσείου Μπενάκη με τις πολυάριθμες και εν μέρει νέες υπογραφές και συντμήσεις, αποτελούν ένα αξιόλογο σύνολο της αττικής παραγωγής λυχναριών στα ύστερα ελληνιστικά χρόνια.