Η πρώιμη λατρεία στις Αμύκλες: το Μυκηναϊκό Ιερό

Περίληψη

Το Αµυκλαίον, στον λόφο της Αγίας Κυριακής στο κέντρο της σπαρτιατικής πεδιάδας, στη δυτική όχθη του Ευρώτα, είναι µία από τις σπουδαιότερες αρχαίες λακωνικές θέσεις. Μεγάλα πήλινα τροχήλατα ανθρωπόµορφα και ζωόµορφα ειδώλια, ακέραια ή σε θραύσµατα, καθώς και πολυάριθµα άλλα µικρότερα χειροποίητα, µαρτυρούν την ύπαρξη, στον χώρο του φηµισµένου αρχαϊκού Ιερού του Απόλλωνος και του Υακίνθου, ενός σηµαντικού Μυκηναϊκού Ιερού που χρονολογείται από την ΥΕ ΙΙΙΒ2 έως την Υποµυκηναϊκή περίοδο (τέλος 13ου -11ος αι. π.Χ.). Υπάρχουν αρκετές ενδείξεις ότι η θρησκευτική χρήση του χώρου συνεχίστηκε χωρίς διακοπή κατά τη διάρκεια της Πρώιµης Εποχής του Σιδήρου. Εξετάζονται ο χαρακτήρας και η σηµασία του ιερού σε σύγκριση µε άλλα µεγάλα µυκηναϊκά ιερά, µε αναφορά στο πρόβληµα της σύνδεσής του µε ένα ισχυρό κέντρο ή µε µια οµάδα γειτονικών οικισµών.